Piotr Beber
Piotr Beber urodził się prawdopodobnie w 1630 roku we Wrocławiu. Był silnie związany z dworem królewskim.
Od 1681 roku był nadwornym architektem Jana III Sobieskiego. Król wyznaczył go na burgrabiego zamku krakowskiego.
Jego specjalnością było budownictwo drewniane, w szczególności imponujących kopuł i hełmów wież. Szczególnie zasłynął odbudową wieży ratuszowej w Krakowie oraz wieży Korniaktów we Lwowie.
W latach 1690 – 1704 był głównym budowniczym księżnej Anny Katarzyny Radziwiłłowej. Z wykształcenia był cieślą.
Stąd wzięła się jego biegłość w obróbce drewna i stawianiu wież. Zmarł w 1711 roku w Krakowie.
Do najważniejszych dzieł architekta zalicza się przebudowę dzwonnicy Cerkwi Wołowskiej (uznana została za najpiękniejszą wieżę renesansową w Europie Środkowej), odbudowę i przebudowę wieży krakowskiego ratusza, budowę małej fortecy w Jaryczowie, przebudowę zamku w Żółkwi, budowę ratusza w Żółkwi oraz odbudowę i przebudowę kościoła pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Żywcu.